مثل دوکبوترعاشق بودیم

                                                      رفتم من و، هوای تو از سر نمی رود

                                                      داغ غمت ز سینه  خواهر  نمی رود

                                                       برخیز تا  رویم  برادر ،  که  خواهرت

                                                       تنها به سوی روضه مادر،  نمی رود

                                                       گر بی تو زینب تو کند جای در وطن

                                                       از  خجلتش  نزد  پیمبر ،   نمی رود

                                                        سوز گلوی خشک تو! اندر لب فرات

                                                        ما را ز،  یاد  تا  لب  کوثر  نمی رود

                                                      پهلوی چاک خورده ات از نیزه و سنان

                                                        ما را ز، یاد تا لب محشر  نمی رود

                                                       بزم یزید و طشت زر و چوب خیز ران

                                                         هرگز ز یاد زینب  مضطر  نمی رود

باتشکر از:آقا صدرا    http://khateratzendegi.parsiblog.com/